عرضه اولیه ارز دیجیتال چیست؟ | بررسی ICO در ارز دیجیتال

عرضه اولیه ارز دیجیتال چیست؟ Ico در ارز دیجیتال چیست؟ تفاوت آن با عرضه اولیه سهام چه می باشد؟ روش خرید عرضه اولیه توکن ها چگونه است؟ ICO و IDO چه تفاوتی باهم دارند؟

 

بعضی از پروژه ها که قصد دارند ارز دیجیتال جدیدی را به بازار کریپتو معرفی نمایند، امکان دارد بخواهید بر روی رمز ارز های جدید به بازار های ارز دیجیتال معرفی می گردند، سرمایه گذاری نمایید. اما توجه داشته باشید که پروژه های کلاهبراری بسیار فراوان شده است.

 

حال چگونه در رابطه با عرضه اولیه توکن تحقیق نماییم؟ و این که برای سرمایه گذاری نمودن بر روی عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO) نو می بایست چه نکاتی را در نظر داشته باشیم؟ در ادامه ی مقاله در سایت روتیکس ما مطالب مهم را در رابطه با عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO)، قرار خواهیم داد.

 

عرضه اولیه توکن (ICO) چیست؟

 

تصور کنید صاحب استارتاپی، درون سیستم ارز های دیجیتال دارای ایده ی نویی می باشد. این فرد برای پیاده سازی ایده ی مورد نظر خود قصد می کند رمز ارزی جدید را به وجود آورد.

 

ساختن رمز ارز ها کار سختی نیست، ولی تنها مسئله این می باشد که پروژه برای موفق شدن نیازمند سرمایه می باشد. کاربران می بایست برای استارتاپ پول بدهند تا قادر شوند رمز ارزی نو را به وجود اورند.

 

 

 

 

به علاوه، شرکت ها قادر هستند از بانک ها سرمایه دریافت کرده یا تلاش کنند سرمایه گذاران ریسک پذیر را به خود جذب نمایند؛ ولی اگر قصد داشته باشند بدون این راه ها برای ساختن رمز ارز، پول جمع اوری کنند، عرضه اولیه توکن راه حل این مسئله خواهد بود.

 

جهت عرضه اولیه رمز ارز نو می بایست سندی به وجود آورند که کاملا طریقه ی عملکرد سیستم را توضیح بدهند، وب سایتی جهت ارز دیجیتال نو ساخته و شرح دهید که چرا ایده شما قادر است مفید واقع شود و چرا مردم می بایست روی ان سرمایه گذاری نمایند؟

 

در ادامه از کاربران درخواست می کنید برای شما پول ارسال نمایند و به ازای ان، یک مقدار از ارز دیجیتالتان را به ان ها خواهید داد. افرادی که رمز ارز شما را خریداری کرده اند، در انتظار این هستند که پروژه موفق گردد و قیمت سرمایه ی ان ها افزایش پیدا کند‌.

 

 

تاریخچه عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO)

 

عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO) با امدن بیت کوین و شبکه ی بلاک چین امکان پذیر گردید. بیت کوین زمینه ای برای ظهور رمز ارز های دیگر ایجاد نمود؛ ولی این اتریوم بود که شرایط را برای مقیاس پذیری با فناوری قرارداد های هوشمند، فراهم کرده و توکن های خود را و همچنین قرارداد های فروش جمعی را صادر نمود.

 

 اتریوم بیشتر از ان که فقط یک سیستم قرارداد هوشمند باشد، به پلتفرم پیش فرض برای عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO) و میلیارد ها دلار بودجه برای تعداد بسیار زیادی از پروژه های رمزنگاری غیر متمرکز تبدیل گردید. عرضه اولیه رمز ارز ها دارای تاریخچه ی بسیار مختصری هستند.

 

اولین عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO) در سال 2012 میلادی به وجود امد، زمانی که j.R.willett وایت پیپر خویش را به عنوان the second white paper بیت کوین انتشار داد، ولی تا سال 2013 میلادی که مستر کوین پروژه ی خویش را راه اندازی نمود و مبلغ 500 هزار دلار بیت کوین کسب کرد، این ایده عملی نگردیده بود.

 

از زمانی که سرمایه ی مستر کوین موفق شد و افزایش یافت، تعداد بالایی از شرکت ها از انچه ویلت به وجود اورده بود، استقبال خوبی کردند و مدل عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO) را برای زیاد کردن سرمایه خود به کار بردند. تعداد زیادی از پروژه ها هیچ گونه طرح تجاری، محصول دارای کارایی، تیم کوچک و شخصی واقعی را دارا نبودند.

 

 

 

 

عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO) و سهام (IPO) چه تفاوتی با هم دارند؟

 

عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO) را به هیچ عنوان با عرضه اولیه سهام اشتباه نگیرید. به این نکته توجه داشته باشید که بر خلاف عرضه اولیه سهام یا IPO، سرمایه گذاری نمودن در عرضه اولیه ارز دیجیتال، درصدی از سهام ان شرکت مورد نظر را به شما اعطا نخواهد کرد.

 

به عبارتی، سرمایه گذاری نمودن بر روی عرضه اولیه توکن ریسک بسیار بزرگی می باشد. شما در واقع اکنون روی ارز دیجیتال سرمایه گذاری می نمایید که ارزش ندارد،  و امید دارید که بعد ها قیمت ان رشد می کند و از این سرمایه گذاری خود کسب سود خواهید کرد.

 

عرضه اولیه سهام (IPO) در اکثر مواقع برای شرکت های ثبت شده و معتبر می باشد، در حالی که عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO) برای استارتاپ های تازه وارد و نو می باشد.

 

به این مثال توجه نمایید. درون عرضه اولیه سهام، قسمتی از سهام ان شرکت که طی چند دهه در حال فعالیت می باشد، خریداری می کنید، ولی در عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO)، رمز ارز استارتاپی تازه کار را خریداری می کنید که امکان دارد ایده ی او موفق نگردد.

 

درون خرید اولیه سهام، سود سالانه ی سهام شما به حساب خودتان واریز می گردد و در طی هر سال، بر مبنایی که سرمایه شما افزایش می یابد، سود ان را نیز دریافت می نماید، در واقع تا همیشه شما مالک ان سهام خواهید بود.

 

ولی در خرید اولیه رمز ارز ها، شما تنها مالک قسمتی از رمز ارز ها می باشید نه شرکت مورد نظر. شما قادرید رمز ارز ها را فروخته و از افزایش قیمت این توکن ها سود دریافت کنید.

 

عرضه اولیه توکن به صورت انلاین بوده و در هر جای جهان قادر هستیم در ان شرکت نماییم. بر خلاف عرضه اولیه ارز دیجیتال، IPO قانونمند تر فعالیت می کند و قانون گذاری در IPO بسیار قوی تر از عرضه اولیه رمز ارز ها انجام می گیرد. شرکت نمودن در عرضه اولیه کریپتوکارنسی و ICO ها نیازمند گرفتن مجوز خاصی نمی باشد و فقط می بایست در سایت پروژه ثبت نام نمایید.

 

تبدیل نمودن توکن های عرضه اولیه ارز دیجیتال به پول نقد، بسیار راحت تر از IPO ها می باشد. درون عرضه اولیه رمز ارز ها، سرمایه گذاران در پروژه شریک محسوب نمی شوند و تنها از سود رمز ارز بهره مند خواهند شد. ریسک و خطر سرمایه گذاری در عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO) بسیار فراوان تر از عرضه اولیه سهام می باشد.

 

 

ICO و IDO چه تفاوتی باهم دارند؟

 

مفهوم IDO نیز مشابه با عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO) می باشد اما تفاوت ان جاست که این روش یکی از بروز ترین راه های تامین سرمایه برای پروژه های دیفای و صنعت رمز ارز ها از راه صرافی های غیر متمرکز می باشد. بعضی از افراد هر دو روش عرضه را مثل یک دیگر می دانند، ولی این دو دارای تفاوت های بسیاری با هم دیگر می باشند.

 

IDO به عنوان یک راه حل برای مسائل عمده عرضه اولیه توکن ها ایجاد گردیده است. به معنای روان تر، عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO) به خاطر تمرکززدایی، مدل به روز و جدید توکن سازی، دسترسی بیشتر، نداشتن کارمزد های اضافی و سنگین، مسائل ICO را حل نموده و حتی قادر است به روش معروف و مورد استقبالی در دنیای کریپتو تبدیل شود.

 

 

 

 

شرح مهم ترین تفاوت های ICO و IDO

 

در IDO تلاش های لازم جهت بازاریابی را صرافی ارز دیجیتال بر عهده می گیرد، در حالی که در عرضه اولیه ارز دیجیتال تمامی تبلیغات و بازاریابی های لازم بر عهده ی گروه اجرایی ان پروژه مورد نظر می باشد.

 

این موارد ممکن است باعث اعتماد بیشتر سرمایه گذاران و کم شدن پروژه های کلاهبرداری می گردد، به این دلیل که صرافی های دارای اعتبار پیش از تبلیغ نمودن پروژه، ان را مورد بررسی قرار می دهند. IDO ها دارای پایداری بیشتری هستند و حجم فروش ان ها ممکن است کاهش یابد.

 

یکی از مسائل عرضه اولیه ارز های دیجیتال، بالا رفتن عرضه و کم شدن قیمت می باشد، در حالی که در IDO کاربران تمام رمز ارز ها را یک جا دریافت نمی نمایند.

 

قرار دادن ارز های دیجیتال در صرافی غیر متمرکز بلافاصله بعد از فروختن رخ می دهد، اما در عرضه اولیه کریپتو کارنسی (ICO) رمز ارز را خریداری می کنند، ولی امکان دارد بعد از چند روز تا چندین ماه به کیف پول شما واریز گردد. عرضه ی اولیه دیفای معاملات سریع، نقدینگی بدون هیچ گونه محدودیت را برای کاربران فراهم می سازد.

 

یکی دیگر از مسائل عرضه اولیه کریپتو کارنسی (ICO) عدم شفافیت می باشد. IDO در مقایسه با مدل های عرضه اولیه رمز ارز ها دارای شفافیت بیشتری بوده و راه بهتری جهت راه اندازی پروژه های نو رمزنگاری به حساب می ایند. یکی دیگر از فرق های بین عرضه اولیه ارز دیجیتال و IDO ها، امنیت این دو می باشد.

 

امنیت IDO بسیار بالاتر از ICO بوده و ریسک سرقت اطلاعات خیلی کمتر است. عرضه اولیه کریپتوکارنسی (ICO) دارای یک سری مشکلات امنیتی می باشد، به این دلیل که تراکنش ها بر روی وب سایت پروژه ی ICO انجام می گیرد که امکان دارد دارای اقدامات امنیتی کافی نباشد. ولی در IDO تراکنش ها درون صرافی انجام می گیرد.

 

 

چگونه از عرضه اولیه ارز دیجیتال مطلع شویم؟

 

طبق بررسی ها در روتیکس، اعتبار یک ارز دیجیتال با توجه به میزان تقاضا و عرضه آن در بازار کریپتوکارنسی مشخص می‌شود.

 

برای اینکه بتوانید ازعرضه اولیه ارز دیجیتال آگاه شوید، نیازمند دسترسی به منابع معتبر و قابل اعتماد در بازار کریپتو هستید.

 

اولین گام برای آگاه شدن از عرضه اولیه ارز دیجیتال، جمع آوری اطلاعات معتبر است. برای این منظور، شما قادر خواهید بود از سایت‌های معتبری که اخبار و تحلیل ‌هایی درباره ارزهای دیجیتال انتشار می دهند، استفاده کنید.

 

همچنین، شما قادر خواهید بود از سوشیال ‌های اجتماعی و بلاگ‌ های مختلف معتبر نیز استفاده کنید که مطالب مرتبط تخصصی حوزه ی کریپتو را منتشر می‌کنند.

 

در گام بعدی، باید از خود عرضه‌ کننده هم اطلاعات کافی و موثقی گردآوری شود.

 

برای این هدف، آدرس صحیح وب سایت عرضه کننده را در موتور جستجوی گوگل بررسی کنید و اطلاعات و جزئیات انتشار مربوط به عرضه اولیه ارز دیجیتال را از صفحات هدفه مربوطه مطالعه کنید.

 

علاوه بر این، شما می‌توانید از فورکست ها و تحلیل‌ های بازار و گزارش‌های آماری مالی رسانه های معتبر و موثق نیز استفاده کنید.

 

این داده ها شامل اطلاعاتی درمورد ارزهای دیجیتال و همچنین اطلاعاتی درباره عرضه اولیه ارزهای جدید است.

 

همچنین، شما باید از معاملاتی که در حال انجام هستند و به عرضه اولیه ارز دیجیتال مرتبط خواهند بود، آگاه شوید.

 

برای این منظور، شما می توانید از وب سایت ‌های همچون Coinmarketcap و CoinGecko استفاده کنید که اطلاعات مربوط به بازار کریپتوکارنسی را در اختیار شما قرار می دهند.

 

با توجه به اطلاعات گردآوری شده، شما می‌توانید تحلیل‌ های خود را  پی رو عرضه اولیه ارز دیجیتال بررسی کنید و سپس با توجه به این اطلاعات طبقه بندی شده، تصمیم گیری کنید که آیا باید در این عرضه اولیه شرکت کنید یا نه.

 

 

عرضه اولیه ارز دیجیتال از کجا بخریم؟

 

اکنون در گام نهایی چندین سایت و پلتفرم معتبر برای جمع آوری اطلاعات و خرید عرضه اولیه دیجیتال وجود دارد.

 

در این بین، برخی از بهترین آن‌ ها عبارتند از:

 

• صرافی کوین ‌بیس : CoinBase یکی از معروف ‌ترین و معتبرترین صرافی های بازار ارز دیجیتال است و به عنوان یک پلتفرم خرید و فروش برای ارز های کریپتو شناخته می‌ شود.

 

• صرافی بایننس : Binance یکی دیگر از بزرگترین و حرفه ای ترین صرافی‌ های جهان کریپتو و ارز دیجیتال است و از طریق این پلتفرم قادر خواهید بود در ارزها و کوین های دیجیتال سرمایه ‌گذاری کنید.

 

• صرافی کراکن: Kraken نیز یک صرافی معتبر و موثق کریپتوکارنسی است که به دلیل امنیت بالا و اعتبار بین المللی شناخته می‌ شود.

 

• پلتفرم کوین ‌مارکت‌ کپ : CoinMarketCap یکی از منحصر به فرد ترین و معروف ‌ترین وب سایت‌ های رصد بازار کریپتو است که اطلاعاتی جامع و کامل از قیمت‌ ها، میزان حجم معاملات و سرمایه گذاری‌ های جدید در بازار ارز دیجیتال را در اختیار کاربران خود قرار می ‌دهد.

 

توصیه اکید می‌شود قبل ازهرگونه سرمایه گذاری در هر یک از پلتفرم‌ های ذکر شده، به دقت اطلاعات مربوط به آن‌ ها را بررسی کنید و در صورت نیاز با حرفه ای های این بازار پر ریسک مشورت نهایی را انجام دهید.

 

 

طریقه ی خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال به چه صورت است؟

 

هر رمز ارز و پروژه ای که دارای عرضه اولیه می باشد، از همان ابتدا سایتی مخصوص همان پروژه را ایجاد نموده است که درون ان، اطلاعات کمپین، مدت زمان کمپین و همچنین دارایی که نیازمند هستیم تا در کمپین شرکت نماییم، شرح داده شده است.

 

مرحله ی اول این است که درون سایت پروژه ثبت نام خود را انجام دهید. اگر به سایتی وارد شدید که برای خریداری ارز دیجیتال نیازمند ثبت نام نبود، لازم است کمی دقت نمایید، به این دلیل که امکان دارد این پروژه کلاهبرداری باشد.

 

برای شرکت نمودن در بیشتر عرضه اولیه توکن ها، نیازمند به اتر یا بیت کوین می باشیم تا قادر شویم  وابسته به این که سرمایه ی شما چقدر و در چه نوع پروژه ای شرکت نموده اید، باید مقدار معینی بیت کوین یا اتر خریداری نمایید تا بتوانید با استفاده نمودن از ان ارز، پروژه را خریداری نمایید.

 

پس از این که این مورد را تهیه نمودید، باید دارایی خود را به ادرس کمپین ارسال نمایید. حتما پیش از ارسال نمودن سرمایه ی خود، چندین بار ادرس ولت خود را چک نمایید، تا کاملا درست باشد. همچنین پیش از انجام تمام این مرحله ها، از اعتبار پروژه و سایت اطمینان پیدا کنید.

 

بعد از این که سرمایه ی خود را انتقال دادید، رمز ارز مورد نظرتان به ولت شما ارسال می گردد و خرید شما تکمیل می گردد.

 

اگر در مرحله ی پیشین، ادرس والت خود را به اشتباه وارد نموده اید، سرمایه ی شما به طور کامل از دست شما می رود و دیگر قادر نیستید ان را پیدا نمایید. وابسته به این که پروژه ی شما از چه نوعی است، زمان ارسال توکن ها به والت شما متفاوت خواهد بود.

 

امکان دارد چندین ساعت یا چندین روز و در نهایت چند ماه به طول انجامد. بنابراین پیش از سرمایه گذاری در این موارد، تمام نکات و توصیه های ان را بررسی و رعایت نمایید.

 

 

سخن آخر

 

عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO) روشی است که شرکت ها جهت تامین دارایی اولیه پروژه از ان استفاده می نمایند. اگر چه عرضه اولیه توکن رایگان نیز موجود می باشد، اما قصد اصلی عرضه اولیه تامین دارایی و در قدم بعدی تبلیغ پروژه و بازاریابی می باشد.

 

اگر تصمیم به ورود به این پروژه را دارید ابتدا مستلزم ان هستید اطلاعات لازم را در زمینه ی عرضه اولیه ارز ها به دست اورید. ما هر انچه لازم بود در رابطه با عرضه اولیه ارز دیجیتال بدانید، در این مقاله در سایت Rootix برای شما قرار دادیم.